Leczenie alkoholizmu nie jest niestety jednolinijne – ani też proste. Jest to długi i zawiły proces, a utrzymanie trzeźwości to przede wszystkim zapobieganie nawrotom. Wymaga to czasu, cierpliwości, zrozumienia i wytrwałości. Dowiedz się, jak rozwija się nawrót choroby alkoholowej i jak zapobiec powrotowi do picia.
Alkoholizm jest chorobą przewlekłą, co oznacza, że ma charakter nawrotowy. Nie wystarczy pozostanie w abstynencji, aby wyleczyć się z alkoholizmu. Nałóg alkoholowy wymaga ciągłej walki z wyzwalaczami i stałego utrzymywania motywacji przez alkoholika do pozostania w trzeźwości. Nawet przejście przez cały proces leczenia i długie pozostawanie w trzeźwości nie gwarantują, że nie nastąpi nawrót alkoholizmu. Często wynika to z niemożnością poradzenia sobie z trudną sytuacją – kiedy alkoholik zna ten jeden sposób „radzenia sobie” z emocjami, nawet po latach trzeźwości może ponownie sięgnąć po alkohol.
Alkoholizm odznacza się pewnymi wzorcami funkcjonowania, wedle których postępują osoby uzależnione. Nawrót choroby to nic innego jak powrót do tych znanych wzorców, co wiąże się z powrotem do picia. Choć wydawać by się mogło, że sięgnięcie po kieliszek to chwila, tak naprawdę nawrót choroby alkoholowej to proces, który rozkłada się w czasie. Jeśli doszło do złamania abstynencji, oznacza to tyle, że alkoholik już od dłuższego czasu zmagał się z czymś, co ostatecznie go przerosło.
Do nawrotu choroby alkoholowej prowadzą różne czynniki, przede wszystkim są to wyzwalacze. Trzeba mieć niestety świadomość, że jest to w pewnym sensie naturalny etap zdrowienia – alkoholik, nawet po przejściu leczenia, może przez całe życie musieć się pilnować i umiejętnie zarządzać swoimi emocjami, aby pozostawać w trzeźwości. Dlatego właśnie warto po zakończeniu leczenia rozważyć dalsze korzystanie ze wsparcia specjalisty.
Niektórzy zastanawiają się, ile trwa nawrót choroby alkoholowej. Nie sposób jednak to stwierdzić. Jak już powiedzieliśmy wcześniej, samo sięgnięcie po kieliszek oznacza, że już wcześniej działo się coś w głowie alkoholika – coś, z czym musiał się zmagać. Do samego nawrotu dochodzi stopniowo, a nawrót zaś trwa w zależności od sytuacji alkoholika, od fazy choroby alkoholowej i od wzorców funkcjonowania w uzależnieniu. Jest to bardzo złożona i indywidualna kwestia.
Nawrót alkoholizmu da się jednak rozpoznać, zanim alkoholik na dobre wróci do picia. Pod wpływem wyzwalaczy osoba uzależniona może zacząć przejawiać pewne konkretne zachowania związane z napięciem wynikającym z głodu alkoholowego. O nadchodzącym nawrocie mogą świadczyć naprawdę niewielkie rzeczy: zachowania, nawet te drobna, zmiana w sposobie wysławiania się, zmiana w tonie głosu, chwiejność emocjonalna, tematy, jakie porusza dana osoba, a nawet niewielkie reakcje ze strony ciała tej osoby. Poprzez odpowiednią obserwację można przygotować się na nawrót choroby u alkoholika.
Objawy nawrotu choroby alkoholowej mogą dotyczyć kilku sfer. Warto podzielić je na:
Dodatkowo wyszczególnić można:
Warto jest dobrze obserwować, gdyż wszystkie te małe rzeczy – zebrane do kupy – mogą uzupełnić obraz alkoholika, który stoi u progu nawrotu choroby alkoholowej. Może być to najwyższa i jednocześnie ostatnia pora, aby zareagować.
Fazy nawrotu choroby alkoholowej można podzielić na: zaprzeczenie, unikanie, kryzys, utratę poczucia sprawczości, dezorientację, stany depresji, utratę kontroli i świadomość braku tej kontroli.
Po zakończeniu terapii odwykowej bardzo ważne jest, aby jednak zdecydować się na pozostanie pod opieką specjalisty, a nawet rozważyć uczęszczanie na spotkania grup AA. Wynika to z tego, że proces wyjścia z alkoholizmu jest niezwykle złożony i często nawet wieloletni – pomimo utrzymywania abstynencji po zakończeniu leczenia. Alkoholizm to choroba, której duża część związana jest z głową i myślami chorego – dlatego nawet pozostawanie w trzeźwości przez dłuższy czas niekoniecznie musi oznaczać, że alkoholik wyzdrowiał. Proces zdrowienia może trwać znacznie dłużej.
Podczas tego procesu alkoholicy narażeni są na wyzwalacze uzależnienia, dlatego tak ważna jest nauka samego siebie, swoich reakcji na różne sytuacje i umiejętne radzenie sobie z własnymi emocjami. Ważne jest umiejętne rozpoznanie swoich wyzwalaczy – gdyż dla każdego alkoholika co innego może okazać się takim wyzwalaczem.
Same wyzwalacze można podzielić na wyzwalacze zewnętrzne oraz wewnętrzne.
Do nawrotu choroby alkoholowej prowadzi zatem ekspozycja na owe wyzwalacze. Nie dla każdego jednak wyzwalacze będą takie same, a te wymienione powyżej to jedynie przykłady. W rzeczywistości mogą to być zupełnie inne rzeczy, na przykład dźwięki czy zapachy, a może konkretna muzyka.
Niezależnie od tego, co jest tym wyzwalaczem, niezwykle istotne w procesie leczenia jest uświadomienie sobie, co takiego jest konkretnym wyzwalaczem dla danej osoby i nauka radzenia sobie z tym.
Zapobieganie nawrotom wiąże się z samoświadomością i ścisłą pracą nad sobą. Aby zapobiegać nawrotom choroby, warto przede wszystkim: